Blog

HTTP Durum Kodları ve Anlamları

Paylaş

1990 yılından beri dünya çapında ağ iletişim protokolüne HTTP denir. HTTP’ nin açılımı Hyper Text Transfer Protocol’dür. Hiper metin transfer protokolü olarak Türkçeye çevrilmiştir. Ağ üzerinden web sayfalarının görüntülenmesini sağlar. HTTP protokolü istemci – sunucu arasındaki veri alış verişinin kurallarını belirlemektedir.

HTTP durum kodları bir isteğin başarılı ya da başarısız olduğunu gösteren kodlardır. Kullanıcılar çoğu zaman tarayıcıda döndürülen kodları görmezler. Fakat tarayıcı sunucu ile etkileşime geçtiği her işlemde bu kodlar istemciye döner. Durum kodları hata mesajlarının ve başarı mesajlarını gösterir. Bu durum kullanıcılar için de faydalıdır.

HTTP durum kodları 5 ayrı gruba ayrılır.

Bilgilendirici HTTP Durum Kodları (100 – 199)

100 ile 199 aralığındaki kodlar durum kodları olarak belirlenmiştir.

HTTP 100 (Continue) Devam kodu: Her şeyin düzgün şekilde işlendiğinin ve isteğin henüz sunucu tarafından ret almadığını gösterir.
HTTP 101 (Switching Protocol) Anahtarlama Protokolü Kodu: Sunucunun bir istemci tarafından talep edilmiş olan protokolü değiştirdiğini belirtir. Sunucu bu kodun sonrasında protokolün değiştiğine dair yanıt başlığında bir yükseltme yapar.
HTTP 102 Processing (WebDAV) İşlem Kodu: Bu durum kodu sunucunun isteğini aldığını ve işleme koyduğunu gösterir.
HTTP 103 (Early Hints) Erken İpuçları Kodu: Sunucu bir HTTP mesajı göndermeden kullanılır. Bu kodda bazı yanıtların başlıkları döndürülür.

Başarılı HTTP Durum Kodları (200 – 299)

HTTP 200 (Ok) Tamam Kodu: Bu durum kodu yanıtın başarılı olduğuna işaret eder. İstemci – sunucu arasındaki iletişimin hatasız yürütüldüğünü gösterir.
HTTP 201 (Created) Oluşturuldu Kodu: Talebin başarılı olup bir kaynağın da oluşturulduğunu gösterir. Bu durum kodu sunucuya gönderilmiş olan kaynağı da tanımladığı için bir POST isteği ile birlikte gelir.
HTTP 202 (Accepted) Onaylandı Kodu: İstemcinin sunucu tarafında bir şey oluşturma talebinde bulunduğunu ve ardından bu talebin kabul edildiğini fakat işlemlerden geçtiği için henüz tamamlanmamış olduğunu gösterir.
HTTP 203 (Non Authoritative Information) Yetersiz Bilgi Kodu: Başarılı bit istek kodudur. Fakat varlık başlığı kaynak sunucudakinden değiştirilmiştir.
HTTP 204 (No Content) İçerik Yok Kodu: Gönderilen isteğin alındığını fakat yanıt yükünde gönderilecek bir ek verinin bulunmadığı anlamına gelir. PUT yöntemi genellikle 204 yanıtı için kullanılır.
HTTP 205 (Reset Content) İçeriği Baştan Al Kodu: Bu durum kodu göründüğünde istek başarılı şekilde işlenir, yanıt kullanıcıya belge görünümünü sıfırlamasını iletir. İstek sunucudan gelen orijinal haline geri döner.

Yönlendirme HTTP Durum Kodları (300 – 399)

300 Yönlendirme HTTP Durum Kodları — 300′ lü Yönlendirme Durum Kodları

HTTP 330 (Multiple Chocie) Çok Seçenek Kodu: İstemcinin talebine bağlı olarak birden fazla yanıt olduğu durumlarda görülür. Bu seçeneklerden birinin seçilmesi istenir.
HTTP 301 (Moved Permanently) Kalıcı Taşındı Kodu: İstenen kaynakların farklı bir URL adresine taşındığını gösterir. Yeni URL adresi de belirtilir.
HTTP 302 (Moved Temporarily) Geçici Taşındı Kodu: İstenen kaynağın geçici olarak farklı bir kaynağa taşınmış olduğunu gösterir. İstemci yeni URL adresine yönlendirilecektir.
HTTP 303 (See Other) Diğerlerine Bak Kodu: İsteğin yanıtının başka bir URL’e yönledirildiğini gösterir.
HTTP 304 (Not Modified) Güncellenmedi Kodu: Bu durum kodunda istemciye verilecek mesajın değiştirilmediği söylenir. İstemcinin yanıtı önbelleğe alınır ve artık önbellekte olan bu sürümün kullanımına devam edilebilir.
HTTP 307 (Temporarily Redirect) Geçici Olarak Yeniden Gönder Kodu: Sunucu bu kod ile istemciyi başka bir adresteki kaynağı almak için tekrar yönlendirir.
HTTP 308 (Permanent Redirect) Kalıcı Olarak Yeniden Gönder Kodu: Bu durum kodu kaynağın kalıcı olarak farklı bir adreste olduğunu gösterir. Yeni lokasyon bu yanıtla verilir.

İstemci Hatası HTTP Durum Kodları (400 – 499)

HTTP 400 (Bad Request) Kötü İstek Durum Kodu: Alınan isteğin yanlış söz diziminden dolayı bir hata sebebiyle işlenemediğini işaret eder. Sunucu bu hatayı verdiğinde bir sonraki talep sürecinde değişiklikler yapılmasını bekler. Değişiklikler yapılmaz ise aynı hata devam eder.
HTTP 401 (Unauthorized) Yetkisiz Kodu: Bu durum kodunda alınan yanıta erişim için yetkilendirme gerekir. HTTP 403 ile benzer bir koddur. Bu talebin kabulü için geçerli kimlik bilgileri gereklidir.
HTTP 402 (Payment Required) Ödeme Gerekli Durum Kodu: Ödeme yapılması gerektiğini belirten koddur. Ücretli sistemlerde kullanılması için planlanan fakat standart bir sözleşmesi olmayan HTTP kodudur.
HTTP 403 (Forbidden) Yasaklandı Kodu: Bu kod kullanıcının geçerli bir veriye sahip olduğunu fakat sunucunun erişimi reddettiği anlamına gelir.
HTTP 404 (Not Found) Sayfa Bulunamadı Kodu: İstenilen kaynağın sunucu tarafından bulunamayacağını belirtir. Bu durum geçici bir aksaklıktan oluşmuş olabilir. 404 hatası alınan bağlantılara genellikle bozuk bağlantı adı verilir.
HTTP 405 (Method Not Allowed) İzin Verilmeyen Metod Kodu: Bu durum kodu istenen bir yöntemin sunucudan tanınması halinde dahi kaynak için desteklenmediğini belirtir. Kaynak GET ya da POST yöntemi bekliyor olabilir. Fakat DELETE ya da PUT yöntemi alırsa yapılan istek reddedilecektir.
HTTP 410 (Gone) Kodu: İstenilen kaynağın mevcut olmadığını gösteren hata kodudur. Bu yanıtın sonuçları kalıcıdır.
HTTP 411 (Lenght Required) Kodu: Content – Lenght üst bilgi tanımlaması yapılmadığında bu istek reddedildiğinde kullanılan hata kodudur.
HTTP 412 (Precondition Failed) Kodu: İstemci sunucunun karşılamadığı ön koşulları talep ettiğinde görülen hata kodudur.
HTTP 413 (Payload Too Large) Kodu: İstek varlığı sunucu tarafından tanımlanan sınırlardan daha büyük olduğunda bağlantı sunucu tarafından kapatılabilir.
HTTP 414 (URI Too Long) Kodu: İstemci tarafından talep edilen Uniform Resource Identifier sunucunun yorumlayabileceğinden daha uzun olduğunda görünen koddur.
http 415 (Unsupported Media Type) Desteklenmeyen Medya Türü Kodu: Sunucunun desteklemediği medya biçimlerinin oluştuğu durumlarda sunucu bu istekleri reddeder. Bu hata koduyla istemciye yanıt verilir.
HTTP 416 (Range Not Satisfiable) Kodu: Sunucunun istemci tarafından istenilen aralıkta hizmet vermediğini belirtir.
HTTP 417 (Expectation Failed) Kodu: Beklenti hatası olarak bilinir. İstemci tarafından oluşturulan isteğin sunucunun karşılamayacağı anlamındadır.
HTTP 421 (Misdirected Request) Kodu: İsteğin yetkisiz bir sunucuya ulaşması sonucu oluşan hata durumudur.
HTTP 429 (Too Many Request) Kodu: Kullanıcının belirli bir süre içinde istemciden çok fazla istek gönderdiğinde oluşan hata kodudur.
HTTP 451 (Unavaliable For Legal Reasons) Kodu: İstemcinin yasal olarak engellenmiş olan bir içeriğe ulaşmak istediğinde oluşan hata kodudur.

Sunucu Hatası HTTP Durum Kodları (500 – 599)

500 Sunucu Hatası HTTP Durum Kodları — 500′ lü Sunucu Hatalı Durum Kodları

HTTP 500 (Internal Server Error) Kodu: Belirli bir isteğin isteği tamamlayamamasına sebep olan beklenmedik bir durum oluştuğunu gösterir.
HTTP 501 (Not Implemented) Kodu: Sunucunun belirli bir isteği tamamlaması için gereksinimleri desteklemediğini ya da sahip olmadığını ifade eder.
HTTP 502 (Bad Gateway) Kodu: Bu kod sunucunun Proxy olarak hareketinde istekte bulunduğu sunucudan geçersiz yanıt aldığı anlamına gelir.
HTTP 503 (Service Unavailable) Kodu: Geçici bir durumu ifade eder. Sunucuya gönderilen isteğin eylemi şu anda gerçekleştiremediğini ifade eder.
HTTP 504 (Gateway Timeout) Kodu: Sunucunun Proxy gibi davrandığını isteği beklenen zamanda göndermediğini ifade eder.
HTTP 511 Network Authentication Required) Kodu: Bu kod istemcinin ağa erişimini oluşturmak için kimlik doğrulaması yapması gerektiğini ifade eder.

Web sitenizdeki sayfaların durum kodlarını öğrenmek için bu aracı kullanabilirsiniz. https://www.redirect-checker.org/

4.7/5 - (4 votes)

About
Latest Posts

Union İstanbul

Union Ailesi olarak, tüm reklam mecraları ile güçlü ilişkilerimizi kullanarak, markalarımızın hedef kitlesine uygun doğru mecraları kazançlı alanlara dönüştürüyoruz.

Latest posts by Union İstanbul (see all)